Zomerkamp
Door: Caroline
19 September 2011 | Libanon, Beiroet
Heeee lieve allemaal,
Na 4 weken horen jullie eindelijk weer wat van mij! Zaterdag ben ik aangekomen in Beiroet en in ons nieuwe huis (appartment). Het is geweldig! Maar ik zal nu even de afgelopen 4 weken voor jullie beschrijven.
Het kamp waar ik naartoe ging met de andere Caravanen vond plaats in Chabrouh een klein plaatsje in de bergen. We waren daar met 30 andere jonge mensen uit heel Europa vooral veel mensen uit Duitsland.
In deze 4 weken hadden we 3 weken kamp met gehandicapten. Elke week een andere groep gehandicapten en tussen de kampen in deden we culturele dingen. Maar uit respect spreken we niet van gehandicapten maar we we spreken over ze als gasten.
De eerste week waren de gasten vrouwen tussen de 20 en 75 jaar oud. Mijn gast heette Ameline ze was ongeveer 60 jaar oud. In het begin was het heel moeilijk met haar omdat ze de hele tijd huilde en alleen maar op de matrassen buiten lag. Maar elke dag ging het beter elke dag werd ze een beetje vrolijkere en de laatste dag lachte ze de hele dag. Ik had echt het gevoel dat ik iets bereikt had; ik had haar vrolijker gemaakt en dat was geweldig. Met de gasten hadden we verschillende programma’s die we gingen doen; toneelstukjes spelen, naar een restaurantje (Taverne) om pepsi te drinken, yella pepsi, naar het strand, dansen, zingen, naar de mis, fashionshow we kleede ze aan en brachten make-up dat vonden ze geweldig, we hadden een mariaprocession naar een klooster vlakbij, ook hadden we een birthdayparty: we verzonnen dat iemand jarig was en maakte zo een feestje voor haar, fanncy dinner: iedereen was mooi aangekleed en er waren obers (gewoon vrijwillergers) die ons bedienden. Elke avond als de gasten naar bed toe gingen zongen we een liedje voor hun: es ist schlafen zum zeit wir allen sind bereit schlafen zum zeit für kleine leuten was het refrein. De laatste avond hadden we een kampvuur en we dansten en we zongen.
’s Avonds als we de gasten naar bed hadden gebrachtgingen we chillen: bier drinken, maffia spelen (beetje het zelfde als weervolven) naar de taverne (het kleine restaurantje in de buurt)
De firstbreak: We waren uitgenodigd door twee mensen van de orde of Malta voor een dinner. Hun huis was echt helemaal geweldig het was zo Oosters en de tuin was zo mooi: de bomen waren verlicht met geel groen en paarse lampen, het leek wel een sprookje. Het eten was geweldig en het drinken trouwens ook :)
De andere vrije dagen gingen we naar verschillende culture dingen we gingen naar de meeste intacte Romeinse tempel van de hele wereld (Balbeek), we gingen naar een schattig klein typical Lebanese dorpje, naar Pierre and Friends een beachclub, we gingen naar Beiroet en hadden daar een rondleiding.
Camp 2: Het was een boyscamp. Ik had een gast zijn naam is Hilal en hij is heel erg autistisch hij vondt haast niks leuk en hij was erg aggressief hij heeft me een paar keer hard geslagen en hij schreeuwde de hele tijd dingen: Ghallas (stop) en Manousja (een Libanees gerecht) en andere onverstaanbare dingen. We deden met de jongens ongeveer dezelfde activiteiten als met de meisjes.
Break 2: We waren uitgenodigd door Sheik Walid ( Je wordt Sheik als je heel rijk bent en als je goede dingen doet voor andere mensen, mensen om je heen moeten je Sheik noemen) hij had een geweldig plaats een heel mooi zwembad, stoombad, sauna en een ongeloofelijke tuin. Het eten was zalig er liepen super veel butlers rond die ons drinken inschenkte. (Als je pictures wilt zien moet je maar ff op facebook kijken)
Ook gingen we naar de Holly Vally het was 3uur rijden met de bus naar de Holly Vally. Maar we hadden veel pret in de bus de buschauffeur was echt gek. Hij liet mensen die voorin de bus zaten het stuur bedienen ook danste hij achter het stuur. De Holly Vally was super mooi en indrukwekkend we hebben daar veel gelopen en ’s nachts sliepen we in een klooster.
Camp 3: De eerste dag van het kamp was iedereen ziek dus inplaats dat iedreen een gast had hadden we nu 5 tot 10 gasten het was difficult maar wel onzettend leuk om voor zoveel gasten tegelijk te zorgen. De dag daarna waren de meeste mensen weer beter en iedereen had weer 1 gast. Mijn gast heette Elias hij is super lief maar hij praat constant zijn favourite onderwerp waar hij over praatte was God. Hij stelde zichzelf vragen en soms beantwoorde hij die zelf. Niet dat ik het kon verstaan omdat hij Arabisch praat maar ze vertaalde het voor me. Hij was gek op de Abouna (priester). Hij schreewde de hele tijd: Chabrouh, Halleluja, Allmangja (Duitsers), Allah.
Ik vond het geweldig om met deze gehandicapten te werken en ik zie er echt naar uit om naar Deir el Salib te gaan en daar 5 dagen per week 2uur per dag met ze te werken.
Morgen ga ik jullie schijven over mijn appartment en hoe alles werkt en is.
Dikke Kus Caroline
Na 4 weken horen jullie eindelijk weer wat van mij! Zaterdag ben ik aangekomen in Beiroet en in ons nieuwe huis (appartment). Het is geweldig! Maar ik zal nu even de afgelopen 4 weken voor jullie beschrijven.
Het kamp waar ik naartoe ging met de andere Caravanen vond plaats in Chabrouh een klein plaatsje in de bergen. We waren daar met 30 andere jonge mensen uit heel Europa vooral veel mensen uit Duitsland.
In deze 4 weken hadden we 3 weken kamp met gehandicapten. Elke week een andere groep gehandicapten en tussen de kampen in deden we culturele dingen. Maar uit respect spreken we niet van gehandicapten maar we we spreken over ze als gasten.
De eerste week waren de gasten vrouwen tussen de 20 en 75 jaar oud. Mijn gast heette Ameline ze was ongeveer 60 jaar oud. In het begin was het heel moeilijk met haar omdat ze de hele tijd huilde en alleen maar op de matrassen buiten lag. Maar elke dag ging het beter elke dag werd ze een beetje vrolijkere en de laatste dag lachte ze de hele dag. Ik had echt het gevoel dat ik iets bereikt had; ik had haar vrolijker gemaakt en dat was geweldig. Met de gasten hadden we verschillende programma’s die we gingen doen; toneelstukjes spelen, naar een restaurantje (Taverne) om pepsi te drinken, yella pepsi, naar het strand, dansen, zingen, naar de mis, fashionshow we kleede ze aan en brachten make-up dat vonden ze geweldig, we hadden een mariaprocession naar een klooster vlakbij, ook hadden we een birthdayparty: we verzonnen dat iemand jarig was en maakte zo een feestje voor haar, fanncy dinner: iedereen was mooi aangekleed en er waren obers (gewoon vrijwillergers) die ons bedienden. Elke avond als de gasten naar bed toe gingen zongen we een liedje voor hun: es ist schlafen zum zeit wir allen sind bereit schlafen zum zeit für kleine leuten was het refrein. De laatste avond hadden we een kampvuur en we dansten en we zongen.
’s Avonds als we de gasten naar bed hadden gebrachtgingen we chillen: bier drinken, maffia spelen (beetje het zelfde als weervolven) naar de taverne (het kleine restaurantje in de buurt)
De firstbreak: We waren uitgenodigd door twee mensen van de orde of Malta voor een dinner. Hun huis was echt helemaal geweldig het was zo Oosters en de tuin was zo mooi: de bomen waren verlicht met geel groen en paarse lampen, het leek wel een sprookje. Het eten was geweldig en het drinken trouwens ook :)
De andere vrije dagen gingen we naar verschillende culture dingen we gingen naar de meeste intacte Romeinse tempel van de hele wereld (Balbeek), we gingen naar een schattig klein typical Lebanese dorpje, naar Pierre and Friends een beachclub, we gingen naar Beiroet en hadden daar een rondleiding.
Camp 2: Het was een boyscamp. Ik had een gast zijn naam is Hilal en hij is heel erg autistisch hij vondt haast niks leuk en hij was erg aggressief hij heeft me een paar keer hard geslagen en hij schreeuwde de hele tijd dingen: Ghallas (stop) en Manousja (een Libanees gerecht) en andere onverstaanbare dingen. We deden met de jongens ongeveer dezelfde activiteiten als met de meisjes.
Break 2: We waren uitgenodigd door Sheik Walid ( Je wordt Sheik als je heel rijk bent en als je goede dingen doet voor andere mensen, mensen om je heen moeten je Sheik noemen) hij had een geweldig plaats een heel mooi zwembad, stoombad, sauna en een ongeloofelijke tuin. Het eten was zalig er liepen super veel butlers rond die ons drinken inschenkte. (Als je pictures wilt zien moet je maar ff op facebook kijken)
Ook gingen we naar de Holly Vally het was 3uur rijden met de bus naar de Holly Vally. Maar we hadden veel pret in de bus de buschauffeur was echt gek. Hij liet mensen die voorin de bus zaten het stuur bedienen ook danste hij achter het stuur. De Holly Vally was super mooi en indrukwekkend we hebben daar veel gelopen en ’s nachts sliepen we in een klooster.
Camp 3: De eerste dag van het kamp was iedereen ziek dus inplaats dat iedreen een gast had hadden we nu 5 tot 10 gasten het was difficult maar wel onzettend leuk om voor zoveel gasten tegelijk te zorgen. De dag daarna waren de meeste mensen weer beter en iedereen had weer 1 gast. Mijn gast heette Elias hij is super lief maar hij praat constant zijn favourite onderwerp waar hij over praatte was God. Hij stelde zichzelf vragen en soms beantwoorde hij die zelf. Niet dat ik het kon verstaan omdat hij Arabisch praat maar ze vertaalde het voor me. Hij was gek op de Abouna (priester). Hij schreewde de hele tijd: Chabrouh, Halleluja, Allmangja (Duitsers), Allah.
Ik vond het geweldig om met deze gehandicapten te werken en ik zie er echt naar uit om naar Deir el Salib te gaan en daar 5 dagen per week 2uur per dag met ze te werken.
Morgen ga ik jullie schijven over mijn appartment en hoe alles werkt en is.
Dikke Kus Caroline
-
19 September 2011 - 15:17
Judith:
Lieverd! Wat leuk dat we nu kunnen lezen wat je allemaal aan het doen bent! Wat fijn dat t allemaal zo goed met je gaat!! Ik hou je blog in de gaten! Kus! -
19 September 2011 - 16:33
Yannicke:
Meis! super leuk om weer wat van je te horen, en fijn dat alles zo leukk is! ik mis jou en Kyra wel hoor, het was ook zo raar om 4 weken niets van je te horen! ik heb je halverwege nog een smsje gestuurd in de hoop dat die wel aan kwam, maar dat zal wel niet..
Nog heel veel plezier daar en we moeten binnekort maar eens skypen! Hoe groot is trouwens het tijdsverschil??
Liefs X -
19 September 2011 - 17:30
Veerle:
Lieve Car!
Wat leuk om even wat van je te horen! Ik mis je heel erg. Het klinkt allemaal echt heel leuk wat je daar doet. Spreek je snel via skype!
Xxx -
19 September 2011 - 17:41
Colette:
Caroline!
wat klinkt het gaaaf joh allemaal! zo te zien is het weer daar ook heerlijk! genieten joh!
ik hoop dat je een super gave tijd verder zult hebben, enjoy!
veel liefs. -
19 September 2011 - 19:26
Lonneke:
Askim! Wat leuk om te lezen dat je het leuk hebt. Ik hoop dat je dingen die je nog gaat doen ook leuk gaat vinden! Geniet ervan! LY, Miss you! Xxx -
19 September 2011 - 21:15
Catharina :
Lieve Carolien,
Wat een mooie dingen maak je mee. Knap hoor dat je zoveel liefde en geduld hebt om met zulke verschillende mensen/gasten om te gaan. Morgen komt mama gezellig bij mij langs en kan ik haar vragen over jouw laatste berichten. Heel veel lieve groeten van mij en geniet van alles wat je meemmaakt, Catharina -
20 September 2011 - 12:40
Mach:
Whaaaah, ik wil ook! Klinkt geweldig allemaal car, ik ga het zo aan mama laten lezen:) Geniet ervan, en wij willen tenminste elke week 1 blog, vanaf NU. Dikke kus schat! xxxx -
20 September 2011 - 17:35
Merel:
Hee caroline!
wat leuk dat je een blog bijhoudt lieverd, het is leuk om te lezen hoe je het daar hebt en dat het goed met je gaat. Het klinkt allemaal geweldig en indrukwekkend. Heb nog een goede tijd daar en in de tussentijd blijf ik je in ieder geval volgen. Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
