Fietstochten door Chipata

Suizend naar beneden en zwoegend omhoog. De wind in je haren, de zon brandend op je huid en de regen die je plotseling helemaal doorweek maakt.

‘Do you feel free?’ Is een vraag die mensen ons geregeld vragen. Op de fiets voel ik mij vrij, totdat ik per ongeluk aan de verkeerde kant van de weg rij. (Zambia is een kolonie geweest van de UK, daarom rijden ze hier aan de andere kant van de weg. ) Snel weer oversteken, onder luid gelach van de Zambianen die mij met verbazing genade slaan.

Als je fietst zie je mensen, huizen en de omgeving aan je voorbij gaan. Het voelt alsof ik een bliksemflits ben; die maar voor korte tijd zichtbaar is. Niet alleen de omgeving neem je in een flits in je op, maar ook de emoties van de mensen om je heen. Verschillende gezichten komen en gaan, blije, droevige, verbaasde, lijdende, boze en trotse. Ik neem het een seconde lang in mij op totdat ik ze uit het zicht verloren ben. Om dan weer nieuwe mensen op mijn weg tegen te komen. Vaak hoor mensen mij naroepen: ‘mazungu!’ Haha look there mazungu on a bike.’ Ik probeer de mensen te groeten of naar ze te zwaaien en lachen. Ondertussen moet ik goed opletten waar ik fiets Fiets ik aan de goede kant? Is daar een drempel of een gat in de grond? De stroeve remmen gebruiken als ik op een hoog tempo de heuvel af kom rijden is ook nog een hele kunst.

Zo makkelijk als ik voorbij fiets aan het leven, de emoties en de mensen om mij heen, zo moeilijk is het om voorbij te gaan aan de verhalen die wij horen. Verhalen over jongen meisjes van 12/13 jaar die zwanger zijn. Geen ouders meer hebben, waardoor ze geen support hebben om terug te gaan naar school. Deze kinderen moeten op jonge leeftijd al volwassen worden om voor hun eigen kind te zorgen. Als ik ze aankijk, zie ik in hun ogen een mengelmoes van emoties. Verbitterd door hun situatie, het kleine meisje in hun dat schreeuwt om hulp en de kracht om door te gaan. Waar zou die kracht vandaan komen vraag ik mij af? Een overlevingskracht, hoop in de toekomst? Of is het de kracht van een moeder die alles op alles wil zetten voor een betere toekomst van haar kind?

Door deze kracht houden ze hun geloof, hoop en liefde die ze voortdrijft om door te gaan. Door door te blijven fietsen ook al zijn hun obstakels op de weg veel groter en talrijker dan die van mij.